รือบับ (
อังกฤษ: Rebab;
อาหรับ: الرباب หรือ رباب) เป็นที่เข้าใจกันว่าเป็น
เครื่องดนตรีที่มีการละเล่นกันตั้งแต่ในบริเวณสามจังหวัดชายแดนใต้
มาเลเซีย สุมาตราเหนือของ
ประเทศอินโดนีเซีย และ
ชวา ใช้ในการแสดง
เมาะโย่งหรือมะโย่ง ซึ่งการละเล่นนี้ไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นเป็นศิลปะละครรำในวัฒนธรรมหลวงหรือเป็นวัฒนธรรมราษฎร์ของ
คนถิ่นมลายู แต่ที่
ปัตตานีปรากฏหลักฐานการละเล่นนี้ที่หนังสือ ฮิกายัดปัตตานีหรือพงศาวดารปัตตานี ในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 17 รือบับมีลักษณะโดยรวมคล้ายกับ
ซอสามสาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น